.............Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.) Δήμου Μαραθώνα ........ τηλέφωνο επικοινωνίας: 6946 426 399...............

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Έκτακτη ανακοίνωση του ΕΠΑΜ



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τις τελευταίες ημέρες πριν από τις εκλογές της 17ης του Ιούνη ζούμε ένα πρωτοφανές στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά μπαράζ δηλώσεων και παρεμβάσεων στα εσωτερικά μας από ξένους πολιτικούς και μέσα μαζικής ενημέρωσης, που αποτελούν όχι απλά ωμό εκβιασμό προς τους Έλληνες πολίτες που καλούνται να αποφασίσουν για τη κυβέρνηση της δικής τους χώρας, αλλά αποτελούν ύψιστη πράξη προσβολής της Εθνικής μας Αξιοπρέπειας και καταδεικνύουν ότι μας θεωρούν μάζα ανθρώπων, αποκλειστικά υπό δική τους ιδιοκτησία, νομή και κατοχή και όχι έθνος και λαό ανεξάρτητο, κυρίαρχο και αξιοπρεπή.
Όταν εμείς ως Ε.Πα.Μ. πρώτοι μιλήσαμε για ξένη κατοχή και ότι ήδη με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ο αγώνας του Ελληνικού Λαού προσέλαβε χαρακτηριστικά Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα, κάποιοι μας χαμογέλασαν ειρωνικά, κάποιοι μας είπαν ότι υπερβάλουμε και κάποιοι τρίτοι μας αποκάλεσαν ακραίους.
Τώρα τι έχουν να μας πουν όλοι αυτοί παρακολουθώντας τις «αποκλειστικές» δηλώσεις του νέου Γάλλου Προέδρου στο χουντοκάναλο του Μπόμπολα και του Βαρδινογιάννη; Τι έχουν να μας πουν διαβάζοντας την σημερινή εμετική πρόσκληση προς τους Έλληνες του δημοσιογραφικού οργάνου της γερμανικής χρηματιστικής ελίτ (FTD);
Για ποια δημοκρατική Ευρώπη εξακολουθούν να μας μιλούν;
Για ποιες υποχρεώσεις μας προς τους εταίρους, μας καλούν; Όταν μάλιστα και στον τελευταίο αφελή είναι πλέον προφανές πως το σκληρό νόμισμα και το χρέος που αυτό δημιουργεί, χρησιμοποιείται ως το απόλυτο πρόσχημα για τη χωρίς καμιά αντίσταση αποικιοποίηση μιας ολόκληρης χώρας και τον εξανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού;
Ελληνίδες, Έλληνες, Ψηλά το κεφάλι! Μαζί με την μεθοδικά επιχειρούμενη εξαχρείωση του λαού μας, προσβάλλεται ξεδιάντροπα και η Τιμή και η Αξιοπρέπειά μας, ως Λαός και ως Έθνος!"
Ας είναι λοιπόν η ψήφος όλων μας ένα βροντερό ΟΧΙ ισάξιο εκείνου του Οκτώβρη του 1940!
Όχι, Δεν θα Περάσει ο Φασισμός, οποιαδήποτε μορφή κι αν εξέλαβε από τότε!
Και η Δευτέρα 18 του Ιούνη του 2012, ας μας βρει όλους ενωμένους και αποφασισμένους για τις δύσκολες ημέρες που θα ακολουθήσουν.
Μόνο με τη πιο πλατειά Συσπείρωση, την Ενότητα, την Αλληλεγγύη μεταξύ όλων των πολιτών, σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό θα γίνει δυνατή η αντιμετώπιση της λαίλαπας που μας επιφυλάσσουν και πρόκειται να ακολουθήσει, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Αθήνα, Ιούνης 2012
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.


Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Η "διάσωση" των ισπανικών τραπεζών, νέος γύρος στην κρίση



Του Δημήτρη Καζάκη

Την ικανοποίηση τους για την συμφωνία “διάσωσης” των ισπανικών τραπεζών με την παρέμβαση της Ευρωζώνης και την βοήθεια (αλλά όχι την χρηματοδότηση) του ΔΝΤ εκφράζουν διεθνείς παράγοντες χωρίς να υπεισέρχονται σε λεπτομέρειες για τη συμφωνία, οι οποίες παραμένουν ασαφείς. Πρόκειται για την συμφωνία να δοθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) 100 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των Ισπανικών τραπεζών. Με την συμφωνία αυτή όλοι δηλώνουν περιχαρείς. Οι χώρες της Ευρωζώνης δίνουν με την απόφασή τους να χορηγήσουν βοήθεια στην Ισπανία ένα πολύ σαφές μήνυμα στις αγορές όσον αφορά την αποφασιστικότητά τους να ενεργήσουν δραστικά για να αποφευχθεί η διάχυση της κρίσης, δήλωσε ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ Όλι Ρεν.

Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, ο οποίος εκλέχθηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο με...
συνθήματα παραπλήσια ενάντια στην επιβολή των μνημονίων εντός του ευρώ, προσπάθησε να πείσει την ισπανική κοινή γνώμη ότι μια διάσωση των τραπεζών της χώρας από την ΕΕ θα βοηθήσει να στηριχθεί η προβληματική οικονομία χωρίς να επιβληθούν οι θυσίες των άλλων ευρωπαϊκών διασώσεων, καθώς μια νέα δημοσκόπηση έδειξε κατακόρυφη πτώση στην υποστήριξη του ισπανική πολιτικού.

«Θα επιτρέψει την επανέναρξη των πιστώσεων προς τις οικογένειες, τους επιχειρηματίες, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν όλα τα έργα τους,» είπε ο κ. Ραχόϊ σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου αφού η κυβέρνησή του συμφώνησε αργά το Σάββατο να ζητήσει ποσό € 100 δισεκατομμυρίων ως ενίσχυση από την ΕΕ για τις τράπεζες της Ισπανίας. Πρόσθεσε ότι η κίνηση αυτή θα βοηθήσει να αντιμετωπιστεί η μακρόχρονη κρίση χρέους της ζώνης του ευρώ. «Το ευρωπαϊκό σχέδιο, το μέλλον του ευρώ και το τραπεζικό μας σύστημα κέρδισαν χθες νέα αξιοπιστία», πρόσθεσε.

Με κοινή δήλωσή τους ο Μπαρόζο και ο Όλιν Ρεν χθες Κυριακή είπαν: «Χαιρετίζουμε τη σημερινή ανακοίνωση της Ισπανίας για την πρόθεσή της να ζητήσει την υποστήριξη της ζώνης του ευρώ με σκοπό την αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως και τη θετική ανταπόκριση της Ευρωομάδας σε αυτό. Η Επιτροπή είναι έτοιμη να προχωρήσει γρήγορα με την απαραίτητη επί τόπου αξιολόγηση, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή και το ΔΝΤ, και να προτείνει τους κατάλληλους όρους για τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Με αυτή την ριζική αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα, μαζί με την καθορισμένη συνεχή εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, είμαστε βέβαιοι ότι η Ισπανία μπορεί να επανακτήσει σταδιακά την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των συμμετεχόντων στην αγορά και να δημιουργήσει τις συνθήκες για την επιστροφή στην αειφόρο ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας.»

Οι αγορές άρχισαν να παίρνουν τα πάνω τους, το ίδιο και το ευρώ έναντι του δολαρίου, ενώ ακόμη και το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων άρχισε να πέφτει από το 6,5% και να πλησιάζει το 6%. Όλα αυτά δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσουν, διότι πολύ απλά είναι μια διαδικασία επανατοποθέτησης των στοιχημάτων από τους κερδοσκόπους στις διάφορες αγορές μετοχών, νομισμάτων και ομολόγων. Πίσω όμως από αυτή την τεχνητή ικανοποίηση, κρύβεται μια πολύ προβληματική κατάσταση. Τα 100 δις ευρώ που πήρε η Ισπανία πηγαίνουν αποκλειστικά στις τράπεζες ως ανακεφαλαιοποίηση. Τι σημαίνει αυτό; Τα ενεργητικά των τραπεζών ολοένα και περισσότερο παρουσιάζουν ζημιές, λόγω «τοξικών» τίτλων (κυρίως της αγοράς ακινήτων της οποίας η φούσκα έπληξε βαθιά τις ισπανικές τράπεζες) και της αύξησης του ποσοστού των χορηγήσεων που γίνεται προβληματική η εξυπηρέτησή τους λόγω της ύφεσης. Τις ζημιές αυτές κανονικά καλούνται να τις καλύψουν οι μέτοχοι των τραπεζών με αυξήσεις κεφαλαίου. Λόγω όμως της κατάστασης των ιδιωτικών χρηματιστικών αγορών, αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί οι ιδιώτες επενδυτές δεν βλέπουν τον λόγο να χρηματοδοτήσουν ένα τραπεζικό σύστημα που χάνει συστηματικά, τότε έρχεται το κράτος και φορτώνει στον φορολογούμενο την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Τα χρήματα αυτά δεν προορίζονται για την πραγματική οικονομία, όπως ισχυρίζονται οι απατεώνες πολιτικοί, αλλά να καλύψουν τις ζημιές των ενεργητικών των τραπεζών. Επιπλέον, πρέπει να πάρουμε υπόψη ότι τα χρήματα αυτά είναι δανεικά. Με άλλα λόγια τα παίρνει ο δάνειο το κράτος και έτσι προστίθενται στο δημόσιο χρέος της χώρας που καλείται να πληρώσει η πραγματική οικονομία, δηλαδή ο φορολογούμενος. Τα 100 δις ευρώ της διάσωσης των τραπεζών της Ισπανίας θα προστεθούν στο ήδη υφιστάμενο δημόσιο χρέος της χώρας και έτσι από 735 δις ευρώ, ή το 68,9% του ΑΕΠ, που ήταν στα τέλη του 2011, θα εκτιναχθεί πάνω από τα 846 δις ευρώ, ή στο 79% του ΑΕΠ της Ισπανίας.

Όσο κι αν θελήσουν να κρύψουν το πρόσθετο χρέος του Ισπανικού κράτους με τεχνάσματα, η αλήθεια δεν αλλάζει. Τα 100 δις ευρώ της διάσωσης τα επωμίζεται το Ισπανικό κράτος. Η κρίση χρέους μπαίνει σε νέα φάση με την Ισπανία πολύ σύντομα να συγκαταλέγεται στις χώρες υπό επίσημη χρεοκοπία. Αυτό το ξέρουν οι αγορές και θα δούμε μεγάλα σκαμπανεβάσματα καθώς θα επιχειρεί η Ισπανία να αντλήσει από τις αγορές τα 36 δις ευρώ που χρειάζεται για να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες για το 2012. Η ΕΚΤ και οι τράπεζες θα κληθούν να συνδράμουν με νέες παρεμβάσεις και έτσι ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται.

Μεγάλο ψέμα επίσης είναι και ο ισχυρισμός ότι η διάσωση δεν θα συνοδευτεί με μνημόνια, ή νέα μέτρα άγριας λιτότητας. Επίσημα δεν έχουν διευκρινιστεί οι όροι του δανείου, ούτε οι προϋποθέσεις πολιτικής για τις οποίες κάνουν λόγο οι Μπαρόζο και Ρεν στην κοινή τους δήλωση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο προϋπολογισμός του 2012 για την Ισπανία είναι ο χειρότερος από άποψη λιτότητας και περικοπών των τελευταίων 30 ετών. Και επιβλήθηκε με βασικό επιχείρημα την αποτροπή από την προσφυγή στον μηχανισμό διάσωσης της ευρωζώνης. Ωστόσο, η πολιτική άγριας λιτότητας οδήγησε σε επιδείνωση της κατάστασης της εσωτερικής αγοράς με αποτέλεσμα τον Απρίλιο ο όγκος λιανικού εμπορίου να πέφτει με -9,8%! Η κρίση με την Bankia που πυροδότησε την νέα ευρωπαϊκή διάσωση τραπεζών, ήταν αποτέλεσμα της διόγκωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων από μικρές, μεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Πόσο είναι δυνατόν να μην υπάρξει ραγδαία επιδείνωση της όλης κατάστασης όταν η Ισπανία έχει τον υψηλότερο δείχτη ανεργίας στην υφήλιο που συνεχίζει να αυξάνει, ενώ τα μισά από τα ομόσπονδα κρατίδια που την αποτελούν έχουν επίσημα χρεοκοπήσει;

Η κατάσταση αυτή είναι γενικευμένη στην ευρωζώνη. Δείτε π.χ. το διάγραμμα που δημοσίευσε το τελευταίο Economist για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών σε χώρες της ΕΕ. Οι ανάγκες αυτές που μέχρι το τέλος του 2012 θα έχουν αυξηθεί υπέρμετρα και θα οδηγήσουν ξανά και ξανά τις τράπεζες στο χείλος της καταστροφής και τα κράτη μαζί με την ΕΚΤ σε νέες απανωτές διασώσεις με το δημόσιο χρέος να εκτινάσσεται σε νέα ύψη. Αν σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά γίνονται σε ένα έτος που η ίδια η Κομισιόν εκτιμά ότι θα είναι το χειρότερο από πλευράς ύφεσης για όλες τις οικονομίες της ευρωζώνης και της ΕΕ (με πιθανή εξαίρεση την Γερμανία, αν και τα τελευταία στοιχεία υποδηλώνουν ύφεση στις εξαγωγές της) από το κραχ του 2008, τότε δεν πρέπει να εκπλαγεί κανείς αν μετεξελιχθεί σε έτος ολοκαύτωμα για το ευρώ.

Αυτός είναι ο λόγος που η Moody’s στις 9/6 βγήκε με την προειδοποίηση ότι «οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ισπανία και την Ελλάδα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναθεωρήσεις στην βαθμολογία και τις δράσεις για πολλές από τις χώρες της ευρωζώνης». Όλα δείχνουν ότι η κρίση του ευρώ πέρασε σε νέα φάση, που ίσως να είναι και η τελική. Ελπίζω μόνο οι λαοί, με πρώτο τον ελληνικό, να βρουν το κουράγιο να ξεμπερδέψουν μια και καλή με το καθεστώς του ευρώ, πριν καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια τους το σαθρό οικοδόμημα της ευρωζώνης
 

Ελλάδα ή Ευρώ;



Αυτός ο ίδιος οίκος αξιολόγησης Moody’s, που ρήμαξε την Ελλάδα ενώ οι υπόλοιπες χώρες κοίταζαν απολαμβάνοντας την καταστροφή μας, ανακοίνωσε ότι η συνεχιζόμενη κρίση και οι τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ισπανία ενδέχεται να τον οδηγήσουν να μειώσει το αξιόχρεο πολλών κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Στο πλαίσιο αυτών των αναθεωρήσεων του οίκου, χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία θα μπορούσαν να απολέσουν το τριπλό A, το μέγιστο δυνατό αξιόχρεο τού οποίου απολαμβάνουν, σε περίπτωση που η Ελλάδα αποχωρήσει από την ευρωζώνη.

Τί λέει, λοιπόν, ο οίκος αξιολόγησης Moody’s; Ότι όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές στην Ελλάδα, θα ήταν χρήσιμο να μην υπάρξουν πιέσεις και εκβιασμοί της τρόικας για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, διότι οι «αγορές» δε θα το εκτιμούσαν ιδιαίτερα.

Η Γερμανία και το ΔΝΤ μπερδεύτηκαν στην ίδια την τρικλοποδιά τους. Προσπαθώντας να...
εμπλακούν στις ελληνικές εκλογές και να στηρίξουν τον δικό τους άνθρωπο, τον Αντώνη Σαμαρά, απειλώντας να τιμωρήσουν τους Έλληνες με έξοδο από την ευρωζώνη έτσι και ψηφίζαμε «λάθος», κατάφεραν ακριβώς το ίδιο που είχε καταφέρει κι ο Γιώργος Παπανδρέου όταν γυρνούσε σε όλο τον κόσμο και μιλούσε για κατεστραμμένη ελληνική οικονομία.

Οι «αγορές» τότε μας εκδικήθηκαν. Οι «αγορές» σήμερα εκδικούνται τη Μέρκελ και τη Λαγκάρντ που συνέχισαν να τρομοκρατούν με αλλαγή των δεδομένων στην ευρωζώνη, ταράζοντας τα ήσυχα νερά των εξωτικών θαλασσών όπου χαλαρώνουν οι επενδυτές.

Παρ’ όλα αυτά, οι ευρωπαίοι αρνούνται να παραδεχθούν την αλήθεια και την ήττα τους από τις «αγορές». Ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ επέμεινε στο γεγονός ότι η κατάσταση στην Ισπανία δεν συγκρίνεται με αυτήν στην Ελλάδα, εκφράζοντας την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες της Μαδρίτης να αποκαταστήσει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Γίνεται φανερό ότι συνεχίζουν με κάθε τρόπο να παραβλέπουν την πραγματικότητα και να προσπαθούν να διαχωρίσουν τις κρίσεις των χωρών σε «καλές» και «κακές». Η κρίση της Ισπανίας που θα αποδειχθεί 10 φορές ισχυρότερη από της Ελλάδας, είναι μία «καλή» κρίση επειδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν υπάκουα και ακολούθησαν τις εντολές της φράου Μέρκελ.

Η κρίση της Ελλάδας ήταν μία «κακή» κρίση επειδή η αντιπολίτευση όχι μόνο δεν υπάκουσε, αλλά οι Έλληνες δείχνουν να τη στηρίζουν, πετώντας στον γκρεμό τον κυβερνητικό συνασπισμό των νεοφιλελεύθερων κομμάτων, δηλαδή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Οι «αγορές» έχουν μία περίεργη απολιτίκ στάση απέναντι στο κέρδος. Κέρδος να ’ναι κι ότι να ’ναι. Δεν ενδιαφέρει τις «αγορές» αν θα της το δίνουν οι σοσιαλιστές ή οι χριστιανοδημοκράτες, το κέρδος. Δεν ασχολούνται με παραχωρήσεις εθνικών κυριαρχιών. Την οικονομική κυριαρχία θέλουν κι αυτή την έχουν. Το ευαίσθητο νευρικό τους σύστημα ταράζεται από άλλες λεπτομέρειες.

Αντί, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντισταθεί στο παγκοσμιοποιημένο τέρας των αγορών φροντίζοντας να οχυρώσει όσο καλύτερα μπορούσε την Ευρώπη, άφησε τη Γερμανία να τη διασπάσει και να τη διχάσει, ξεγυμώνοντάς την απέναντι σε οίκους αξιολόγησης και funds.

Ο Ομπάμα, δεν προειδοποιεί τόσο έντονα την Ευρώπη να βρει λύσεις, επειδή την αγαπά ή είναι καλός άνθρωπος. Το κάνει επειδή ο ίδιος σαν πρόεδρος μιας παγκόσμιας υπερδύναμης είδε τον χάρο με τα μάτια του κατά τη διάρκεια της κρίσης στις ΗΠΑ και κατάλαβε την ήττα του από τα «λόμπυ του κέρδους».

Γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος των ΗΠΑ ότι μια ανάλογη κρίση στην ευρωζώνη θα είχε αντίκτυπο και στη χώρα του που ακόμη δεν έχει συνέλθει και είναι πολύ πιθανό να μην αντέξει ένα δεύτερο οικονομικό τυφώνα.

Η Μέρκελ είναι μια πολιτικάντισσα. Μια μετριότητα. Μια λογίστρια που θέλει να εμφανίζει κέρδη στο λαό της, αλλά να του κρύβει τις ζημιές που έρχονται. Για την Ελλάδα, πράγματι πλέον δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Όλες είναι δύσκολες. Απλώς ας διαλέξουμε την πιο αξιοπρεπή κι αυτή που θα μας βοηθήσει να απεμπλακούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από το πλοίο που βουλιάζει και λέγεται ευρώ.

Παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να παρασύρει το ευρώ μαζί της στο βυθό. Η Ελλάδα όμως ακριβώς επειδή είναι πολύ μικρή, θα παρασυρθεί πανεύκολα στο βυθό όταν αρχίσει να βουλιάζει το ευρώ.

Ως εκ τούτου το σύνθημα της Νέας Δημοκρατίας «ευρώ πάση θυσία» δείχνει ξεκάθαρα ότι η αγωνία του κ. Σαμαρά έχει ως μόνο στόχο την παράταση κερδών για τη Γερμανία και τίποτε περισσότερο.

Ο κ. Σαμαράς και οι λοιποί νεοφιλελεύθεροι έχουν ξεγράψει ήδη την Ελλάδα. Θα ήταν χρήσιμο να τους διαψεύσουμε και να απογοητεύσουμε όσους πίστευαν ότι θα αποτελούσαμε μια «εύκολη υπόθεση».

Μία ακόμα τραπεζική διάσωση





του Paul Krugman

Μία ακόμα διάσωση τραπεζών, αυτή τη φορά στην Ισπανία. Ποιος μπορούσε να το προβλέψει αυτό; Η απάντηση είναι φυσικά όλοι.

Στην πραγματικότητα η όλη ιστορία αρχίζει να μοιάζει σαν μία αστεία ρουτίνα. Μία ακόμα φορά η οικονομία ολισθαίνει, η ανεργία μαστίζει, οι τράπεζες αντιμετω-πίζουν προβλήματα, οι κυβερνήσεις σπεύδουν να τις σώσουν. Όμως για κάποιο λόγο μόνο οι τράπεζες διασώζονται, ποτέ οι άνεργοι.

Για να είμαστε ειλικρινείς, οι Ισπανικές τράπεζες όντως χρειαζόντουσαν βοήθεια για να διασωθούν. Η Ισπανία βρισκόταν προ ενός καταστροφικού κύκλου. Λόγω έλλειψης φερεγγυότητας οι...
τράπεζες θα αναγκαζόντουσαν να πουλήσουν μέρος του ενεργητικού τους. Αυτό θα οδηγούσε σε μείωση των τιμών του ενεργητικού τους και στη συνέχεια σε περαιτέρω ανησυχία και αμφισβήτηση της φερεγγυότητάς τους.

Οι κυβερνήσεις μπορούν να σταματήσουν αυτόν τον καταστροφικό κύκλο με ενίσχυση της ρευστότητας. Σε αυτήν την περίπτωση όμως θα δημιουργηθεί πρόβλημα με τη φερεγγυότητα της ισπανικής κυβέρνησης, οπότε η ένεση ρευστότητας θα έπρεπε να γίνει από ένα ευρωπαϊκό ταμείο.

Φαίνεται λοιπόν να μην υπάρχει κάτι λάθος με τη διάσωση των Ισπανικών τραπεζών, αν και πολλά εξαρτώνται από τις λεπτομέρειες. Ωστόσο το εντυπωσιακό είναι πως αν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε αυτή τη διάσωση έχουν επισημάνει πως δεν έχουν καμία πρόθεση να αλλάξουν τις πολιτικές που έχουν οδηγήσει το 25% των Ισπανών εργαζομένων και πάνω από 50%  των νέων της χώρας στην ανεργία.

Ειδικότερα, την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνήθηκε να μειώσει τα επιτόκια. Αυτή η απόφαση ήταν από τους περισσότερους αναμενόμενη, αλλά δεν σημαίνει πως δεν ήταν πολύ περίεργη. Η ανεργία στην ευρωζώνη έχει αυξηθεί και όλες οι ενδείξεις δείχνουν πως η Ευρώπη εισέρχεται σε μία νέα ύφεση. Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός επιβραδύνεται και οι εκτιμήσεις των αγορών δείχνουν πως το μέλλον θα υπάρξει μεγάλη πτώση του. Σύμφωνα με τους λογικούς κανόνες της νομισματικής πολιτικής η κατάσταση απαιτεί επιθετική μείωση των επιτοκίων. Όμως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν το έπραξε.

Δεν λαμβάνει μάλιστα υπόψη της τον αυξανόμενο κίνδυνο της κατάρρευσης του ευρώ. Εδώ και χρόνια η Ισπανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με προβλήματα υποστηρίζουν πως ο μόνος τρόπος για να ανακτήσουν τη δυναμική τους είναι ένας συνδυασμός δημοσιονομικής λιτότητας και «εσωτερικής υποτίμησης», που ουσιαστικά σημαίνει μείωση των μισθών. Είναι πλέον απολύτως  σαφές ότι η στρατηγική αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρξει μία ισχυρή ανάπτυξη και ναι μία μέτρια αύξηση του πληθωρισμού στον ευρωπαϊκό πυρήνα, κυρίως στη Γερμανία, που αποτελεί έναν ακόμα λόγο για να μειωθούν τα επιτόκια και να τυπωθεί νέο χρήμα. Όμως η Κεντρική Τράπεζα δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Εν τω μεταξύ, ανώτεροι αξιωματούχοι  υποστηρίζουν πως η λιτότητα και η εσωτερική υποτίμηση θα μπορούσαν να εφαρμοστούν μόνο εάν οι άνθρωποι πραγματικά πιστέψουν στην αναγκαιότητα τους.

Δείτε για παράδειγμα τι είπε στη Λετονία ο Jörg Asmussen, εκπρόσωπος της Γερμανίας στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, η οποία έχει γίνει πρότυπο για τη δήθεν επιτυχημένη λιτότητα. (Αυτός ο ρόλος υπολογιζόταν  για την Ιρλανδία. Όμως η οικονομία της Ιρλανδίας αδυνατεί να ανακάμψει). «Η βασική διαφορά μεταξύ Λετονίας και Ελλάδας είναι η συμμετοχή της ίδιας της κοινωνίας στο πρόγραμμα προσαρμογής», δήλωσε ο Jörg Asmussen.

Αυτό ονομάζεται προσέγγιση του Darth Vader στην οικονομική πολιτική. Ο Jörg Asmussen εν ολίγοις λέει στους Έλληνες: «Θεωρώ την την έλλειψη πίστης σας ανησυχητική» (Σημείωση: Ατάκα του Darth Vader από το Star Wars).

Α! Και πως η επιτυχία της Λετονίας έγκειται στο ένας έτος ανάπτυξης ύστερα από τρία χρόνια οικονομικής ύφεσης, σε επίπεδο κατάρρευσης. Είναι αλήθεια πως η ανάπτυξη 5,5% είναι πολύ καλύτερη από το τίποτα. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί πως η οικονομία των ΗΠΑ αυξήθηκε σχεδόν δύο φορές γρηγορότερα 10,9%, το 1934 όταν ανέκαμπτε από την κατάρρευσης της Μεγάλης Ύφεσης.

Συνδέστε όλα αυτά και θα έχετε μία εικόνα της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ, που είναι πάντα έτοιμη να δράσει για να υπερασπιστεί τις τράπεζες, αλλά απολύτως απρόθυμη να παραδεχτεί πως η οικονομική της πολιτική δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τους πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να εξυπηρετεί.

Παρ’  όλα αυτά οι ΗΠΑ βρίσκονται σε καλύτερη θέση; Οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές των ΗΠΑ δεν είναι τόσο ανησυχητικές όσο της Ευρώπης, αλλά οι προβλέψεις της Fed κάνουν λόγο για χαμηλό πληθωρισμό και πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας για τα επόμενα χρόνια, οι προϋποθέσεις δηλαδή που επιτρέπουν στη Fed να δράσει και να τονώσει την οικονομία. Όμως η Fed δεν θα το κάνει.

Τι εξηγεί αυτή την παράλυση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και η συνεχιζόμενη οικονομική καταστροφή; Η πολιτική αποτελεί σίγουρα κομμάτι της. ό,τι και να λένε οι αξιωματούχοι της Fed επηρεάζονται από την άποψη πως κάθε «επιθετική πολιτική» από μέρους τους θα θεωρηθεί προσπάθεια διάσωσης του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.

Είναι κατά κάποιο τρόπο μία νοοτροπία που αντιλαμβάνεται τον «οικονομικό πόνο» ως μία λύτρωση, μία νοοτροπία την οποία ένας βρετανός δημοσιογράφος την ονόμασε «σαδομονεταρισμό». Όποιες και αν είναι οι βαθιές ρίζες αυτής της παράλυσης γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι θα προκαλέσει την απόλυτη καταστροφή για να εφαρμόσει οποιαδήποτε πολιτική στο όνομα της διάσωσης των τραπεζών. Αλλά μην απελπίζεστε: Όπως πάνε τα πράγματα, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, η απόλυτη καταστροφή ενδέχεται να βρίσκεται πολύ κοντά.

Πηγή: New York Times